ترجمه ی ساده ی کامل قرآن کریم

مترجم آقای ناصر مکارم شیرازی

ترجمه ی ساده ی کامل قرآن کریم

مترجم آقای ناصر مکارم شیرازی

سورة القیامة

 

سورة القیامة

 

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

سوگند به روز قیامت، (1)

و سوگند به (نفس لوامه و) وجدان بیدار و ملامتگر (که رستاخیز حق است)! (2)

آیا انسان می‏پندارد که هرگز استخوانهای او را جمع نخواهیم کرد؟! (3)

آری قادریم که (حتی خطوط سر) انگشتان او را موزون و مرتب کنیم! (4)

(انسان شک در معاد ندارد) بلکه او می‏خواهد (آزاد باشد و بدون ترس از دادگاه قیامت) در تمام عمر گناه کند! (5)

(از این رو) می‏پرسد: «قیامت کی خواهد بود»! (6)

(بگو:) در آن هنگام که چشمها از شدت وحشت به گردش درآید، (7)

و ماه بی‏نور گردد، (8)

و خورشید و ماه یک جا جمع شوند، (9)

آن روز انسان می‏گوید: «راه فرار کجاست؟!» (10)

هرگز چنین نیست، راه فرار و پناهگاهی وجود ندارد! (11)

آن روز قرارگاه نهایی تنها بسوی پروردگار تو است; (12)

و در آن روز انسان را از تمام کارهایی که از پیش یا پس فرستاده آگاه می‏کنند! (13)

بلکه انسان خودش از وضع خود آگاه است، (14)

هر چند (در ظاهر) برای خود عذرهایی بتراشد! (15)

زبانت را بخاطر عجله برای خواندن آن ( قرآن) حرکت مده، (16)

چرا که جمع‏کردن و خواندن آن بر عهده ماست! (17)

پس هر گاه آن را خواندیم، از خواندن آن پیروی کن! (18)

سپس بیان و (توضیح) آن (نیز) بر عهده ماست! (19)

چنین نیست که شما می‏پندارید (و دلایل معاد را کافی نمی‏دانید); بلکه شما دنیای زودگذر را دوست دارید (و هوسرانی بی‏قید و شرط را)! (20)

و آخرت را رها می‏کنید! (21)

(آری) در آن روز صورتهایی شاداب و مسرور است، (22)

و به پروردگارش می‏نگرد! (23)

و در آن روز صورتهایی عبوس و در هم کشیده است، (24)

زیرا می‏داند عذابی در پیش دارد که پشت را در هم می‏شکند! (25)

چنین نیست (که انسان می‏پندارد! او ایمان نمی‏آورد) تا موقعی که جان به گلوگاهش رسد، (26)

و گفته شود: «آیا کسی هست که (این بیمار را از مرگ) نجات دهد؟!» (27)

و به جدائی از دنیا یقین پیدا کند، (28)

و ساق پاها (از سختی جان‏دادن) به هم بپیچد! (29)

(آری) در آن روز مسیر همه بسوی (دادگاه) پروردگارت خواهد بود! (30)

(در آن روز گفته می‏شود:) او هرگز ایمان نیاورد و نماز نخواند، (31)

بلکه تکذیب کرد و روی‏گردان شد، (32)

سپس بسوی خانواده خود بازگشت در حالی که متکبرانه قدم برمی‏داشت! (33)

(با این اعمال) عذاب الهی برای تو شایسته‏تر است، شایسته‏تر! (34)

سپس عذاب الهی برای تو شایسته‏تر است، شایسته‏تر! (35)

آیا انسان گمان می‏کند بی‏هدف رها می‏شود؟! (36)

آیا او نطفه‏ای از منی که در رحم ریخته می‏شود نبود؟! (37)

سپس بصورت خون بسته در آمد، و خداوند او را آفرید و موزون ساخت، (38)

و از او دو زوج مرد و زن آفرید! (39)

آیا چنین کسی قادر نیست که مردگان را زنده کند؟! (40)