ترجمه ی ساده ی کامل قرآن کریم

مترجم آقای ناصر مکارم شیرازی

ترجمه ی ساده ی کامل قرآن کریم

مترجم آقای ناصر مکارم شیرازی

سورة الدخان

 

سورة الدخان

 

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

حم (1)

سوگند به این کتاب روشنگر، (2)

که ما آن را در شبی پر برکت نازل کردیم; ما همواره انذارکننده بوده‏ایم! (3)

در آن شب هر امری بر اساس حکمت (الهی) تدبیر و جدا می‏گردد. (4)

(آری، نزول قرآن) فرمانی بود از سوی ما; ما (محمد (ص) را) فرستادیم! (5)

اینها همه بخاطر رحمتی است از سوی پروردگارت، که شنونده و داناست! (6)

(همان) پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آنهاست، اگر اهل یقین هستید! (7)

هیچ معبودی جز او نیست; زنده می‏کند و می‏میراند; او پروردگار شما و پروردگار پدران نخستین شماست! (8)

ولی آنها در شکند و (با حقایق) بازی می‏کنند. (9)

پس منتظر روزی باش که آسمان دود آشکاری پدید آورد... (10)

که همه مردم را فرامی‏گیرد; این عذاب دردناکی است! (11)

(می‏گویند:) پروردگارا! عذاب را از ما برطرف کن که ایمان می‏آوریم. (12)

چگونه: و از کجا متذکر می‏شوند با اینکه رسول روشنگر (با معجزات و منطق روشن) به سراغشان آمد! (13)

سپس از او روی گردان شدند و گفتند: «او تعلیم یافته‏ای دیوانه است!» (14)

ما عذاب را کمی برطرف می‏سازیم، ولی باز به کارهای خود بازمی‏گردید! (15)

(ما از آنها انتقام می‏گیریم) در آن روز که آنها را با قدرت خواهیم گرفت; آری ما انتقام گیرنده‏ایم! (16)

ما پیش از اینها قوم فرعون را آزمودیم و رسول بزرگواری به سراغشان آمد، (17)

(و به آنان گفت: امور) بندگان خدا را به من واگذارید که من فرستاده امینی برای شما هستم! (18)

و در برابر خداوند تکبر نورزید که من برای شما دلیل روشنی آورده‏ام! (19)

و من به پروردگار خود و پروردگار شما پناه می‏برم از اینکه مرا متهم کنید! (20)

و اگر به من ایمان نمی‏آورید، از من کناره‏گیری کنید (و مانع ایمان آوردن مردم نشوید)! (21)

(آنها هیچ یک از این پندها را نپذیرفتند، و موسی) به پیشگاه پروردگارش عرضه داشت: اینها قومی مجرمند! (22)

(به او دستور داده شد:) بندگان مرا شبانه حرکت ده که شما تعقیب می‏شوید! (23)

(هنگامی که از دریا گذشتید) دریا را آرام و گشاده بگذار (و بگذر) که آنها لشکری غرق‏شده خواهند بود! (24)

(سرانجام همگی نابود شدند و) چه بسیار باغها و چشمه‏ها که از خود به جای گذاشتند، (25)

و زراعتهاو قصرهای زیبا و گرانقیمت، (26)

و نعمتهای فراوان دیگر که در آن (غرق) بودند! (27)

اینچنین بود ماجرای آنان! و ما (اموال و حکومت) اینها را میراث برای اقوام دیگری قرار دادیم! (28)

نه آسمان بر آنان گریست و نه زمین، و نه به آنها مهلتی داده شد! (29)

ما بنی اسرائیل را از عذاب ذلت‏بار رهایی بخشیدیم; (30)

از فرعون که مردی متکبر و از اسرافکاران بود! (31)

ما آنها را با علم (خویش) بر جهانیان برگزیدیم و برتری دادیم، (32)

و آیاتی (از قدرت خویش) را به آنها دادیم که آزمایش آشکاری در آن بود (ولی آنان کفران کردند و مجازات شدند)! (33)

اینها ( مشرکان) می‏گویند: (34)

«مرگ ما جز همان مرگ اول نیست و هرگز برانگیخته نخواهیم شد! (35)

اگر راست می‏گویید پدران ما را (زنده کنید و) بیاورید (تا گواهی دهند)!» (36)

آیا آنان بهترند یا قوم «تبع‏» و کسانی که پیش از آنها بودند؟! ما آنان را هلاک کردیم، چرا که مجرم بودند! (37)

ما آسمانها و زمین و آنچه را که در میان این دو است به بازی (و بی‏هدف) نیافریدیم! (38)

ما آن دو را جز بحق نیافریدیم; ولی بیشتر آنان نمی‏دانند! (39)

روز جدایی (حق از باطل) وعده‏گاه همه آنهاست! (40)

روزی که هیچ دوستی کمترین کمکی به دوستش نمی‏کند، و از هیچ‏سو یاری نمی‏شوند; (41)

مگر کسی که خدا او را مورد رحمت قرار داده، چرا که او عزیز و رحیم است! (42)

مسلما درخت زقوم... (43)

غذای گنهکاران است، (44)

همانند فلز گداخته در شکمها می‏جوشد; (45)

جوششی همچون آب سوزان! (46)

(آنگاه به ماموران دوزخ خطاب می‏شود:) این کافر مجرم را بگیرید و به میان دوزخ پرتابش کنید! (47)

سپس بر سر او از عذاب جوشان بریزید! (48)

(به او گفته می‏شود:) بچش که (به پندار خود) بسیار قدرتمند و محترم بودی! (49)

این همان چیزی است که پیوسته در آن تردید می‏کردید! (50)

(ولی) پرهیزگاران در جایگاه امنی قرار دارند، (51)

در میان باغها و چشمه‏ها; (52)

آنها لباسهایی از حریر نازک و ضخیم می‏پوشند و در مقابل یکدیگر می‏نشینند; (53)

اینچنین‏اند بهشتیان; و آنها را با «حور العین‏» تزویج می‏کنیم! (54)

آنها در آنجا هر نوع میوه‏ای را بخواهند در اختیارشان قرارمی‏گیرد، و در نهایت امنیت به سر می‏برند! (55)

هرگز مرگی جز همان مرگ اول (که در دنیا چشیده‏اند) نخواهند چشید، و خداوند آنها را از عذاب دوزخ حفظ می‏کند; (56)

این فضل و بخششی است از سوی پروردگارت، این همان رستگاری بزرگ است! (57)

ما آن ( قرآن) را بر زبان تو آسان ساختیم، شاید آنان متذکر شوند! (58)

(اما اگر نپذیرفتند) منتظر باش، آنها نیز منتظرند (تو منتظر پیروزی الهی و آنها منتظر عذاب و شکست)! (59)