ترجمه ی ساده ی کامل قرآن کریم

مترجم آقای ناصر مکارم شیرازی

ترجمه ی ساده ی کامل قرآن کریم

مترجم آقای ناصر مکارم شیرازی

سورة الشوری

 

سورة الشوری

 

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

حم. (1)

عسق. (2)

این گونه خداوند عزیز و حکیم به تو و پیامبرانی که پیش از تو بودند وحی می‏کند. (3)

آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست; و او بلندمرتبه و بزرگ است! (4)

نزدیک است آسمانها (بخاطر نسبتهای ناروای مشرکان) از بالا متلاشی شوند و فرشتگان پیوسته تسبیح و حمد پروردگارشان را بجا می‏آورند و برای کسانی که در زمین هستند استغفار می‏کنند; آگاه باشید خداوند آمرزنده و مهربان است. (5)

کسانی که غیر خدا را ولی خود انتخاب کردند، خداوند حساب همه اعمال آنها را نگه می‏دارد; و تو مامور نیستی که آنان را مجبور به قبول حق کنی! (6)

و این گونه قرآنی عربی ( فصیح و گویا) را بر تو وحی کردیم تا «ام‏القری‏» ( مکه) و مردم پیرامون آن را انذار کنی و آنها را از روزی که همه خلایق در آن روز جمع می‏شوند و شک و تردید در آن نیست بترسانی; گروهی در بهشتند و گروهی در آتش سوزان! (7)

و اگر خدا می‏خواست همه آنها را امت واحدی قرار می‏داد (و به زور هدایت می‏کرد، ولی هدایت اجباری سودی ندارد); اما خداوند هر کس را بخواهد در رحمتش وارد می‏کند، و برای ظالمان ولی و یاوری نیست. (8)

آیا آنها غیر از خدا را ولی خود برگزیدند؟! در حالی که «ولی‏» فقط خداوند است و اوست که مردگان را زنده می‏کند، و اوست که بر هر چیزی تواناست! (9)

در هر چیز اختلاف کنید، داوریش با خداست; این است خداوند، پروردگار من، بر او توکل کرده‏ام و به سوی او بازمی‏گردم! (10)

او آفریننده آسمانها و زمین است و از جنس شما همسرانی برای شما قرار داد و جفتهایی از چهارپایان آفرید; و شما را به این وسیله ( بوسیله همسران)زیاد می کند; هیچ چیز همانند او نیست و او شنوا و بیناست! (11)

کلیدهای آسمانها و زمین از آن اوست; روزی را برای هر کس بخواهد گسترش می دهد یا محدود می‏سازد; او به همه چیز داناست. (12)

آیینی را برای شما تشریع کرد که به نوح توصیه کرده بود; و آنچه را بر تو وحی فرستادیم و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش کردیم این بود که: دین را برپا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید! و بر مشرکان گران است آنچه شما آنان را به سویش دعوت می کنید! خداوند هر کس را بخواهد برمی‏گزیند، و کسی را که به سوی او بازگردد هدایت می‏کند. (13)

آنان پراکنده نشدند مگر بعد از آنکه علم و آگاهی به سراغشان آمد; و این تفرقه جویی بخاطر انحراف از حق( و عداوت و حسد) بود; و اگر فرمانی از سوی پروردگارت صادر نشده بود که تا سرآمد معینی (زنده و آزاد) باشند، در میان آنها داوری می‏شد; و کسانی که بعد از آنها وارثان کتاب شدند نسبت به آن در شک و تردیدند، شکی همراه با بدبینی! (14)

پس به همین خاطر تو نیز آنان را به سوی این آیین واحد الهی دعوت کن و آنچنان که مامور شده‏ای استقامت نما، و از هوی و هوسهای آنان پیروی مکن، و بگو: «به هر کتابی که خدا نازل کرده ایمان آورده‏ام و مامورم در میان شما عدالت کنم; خداوند پروردگار ما و شماست; نتیجه اعمال ما از آن ما است و نتیجه اعمال شما از آن شما، خصومت شخصی در میان ما نیست; و خداوند ما و شما را در یکجا جمع می‏کند، و بازگشت (همه) به سوی اوست!» (15)

کسانی که (از روی لجاجت) درباره خدا بعد از پذیرفتن (و ایمان به) او، محاجه می کنند، دلیلشان نزد پروردگارشان باطل و بی‏پایه است; و غضب بر آنهاست و عذابی شدید دارند. (16)

خداوند کسی است که کتاب را بحق نازل کرد و میزان (سنجش حق و باطل و خبر قیامت) را نیز; تو چه می‏دانی شاید ساعت (قیام قیامت) نزدیک باشد! (17)

کسانی که به قیامت ایمان ندارند درباره آن شتاب می‏کنند; ولی آنها که ایمان آورده‏اند پیوسته از آن هراسانند، و می‏دانند آن حق است; آگاه باشید کسانی که در قیامت تردید می‏کنند، در گمراهی عمیقی هستند. (18)

خداوند نسبت به بندگانش لطف (و آگاهی) دارد; هر کس را بخواهد روزی می‏دهد و او قوی و شکست‏ناپذیر است! (19)

کسی که زراعت آخرت را بخواهد، به کشت او برکت و افزایش می‏دهیم و بر محصولش می‏افزاییم; و کسی که فقط کشت دنیا را بطلبد، کمی از آن به او می‏دهیم اما در آخرت هیچ بهره‏ای ندارد! (20)

آیا معبودانی دارند که بی‏اذن خداوند آیینی برای آنها ساخته‏اند؟! اگر مهلت معینی برای آنها نبود، در میانشان داوری می‏شد (و دستور عذاب صادر می‏گشت) و برای ظالمان عذاب دردناکی است! (21)

(در آن روز) ستمگران را می‏بینی که از اعمالی که انجام داده‏اند سخت بیمناکند، ولی آنها را فرامی‏گیرد! اما کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‏اند در باغهای بهشتند و هر چه بخواهند نزد پروردگارشان برای آنها فراهم است; این است فضل (و بخشش) بزرگ! (22)

این همان چیزی است که خداوند بندگانش را که ایمان آورده و اعمال صالح انجام داده‏اند به آن نوید می‏دهد! بگو: «من هیچ پاداشی از شما بر رسالتم درخواست نمی‏کنم جز دوست‏داشتن نزدیکانم ( اهل بیتم); و هر کس کار نیکی انجام دهد ، بر نیکی‏اش می‏افزاییم; چرا که خداوند آمرزنده و سپاسگزار است. (23)

آیا می‏گویند: «او بر خدا دروغ بسته است‏»؟! در حالی که اگر خدا بخواهد بر قلب تو مهر می‏نهد (و اگر خلاف بگوئی قدرت اظهار این آیات را از تو می‏گیرد) و باطل را محو می‏کند و حق را بفرمانش پابرجا می‏سازد; چرا که او از آنچه درون سینه‏هاست آگاه است. (24)

او کسی است که توبه را از بندگانش می‏پذیرد و بدیها را می‏بخشد، و آنچه را انجام می‏دهید می‏داند. (25)

و درخواست کسانی را که ایمان آورده و کارهای نیک انجام داده‏اند می‏پذیرد و از فضل خود بر آنها می‏افزاید; اما برای کافران عذاب شدیدی است! (26)

هرگاه خداوند روزی را برای بندگانش وسعت بخشد، در زمین طغیان و ستم می‏کنند; از این‏رو بمقداری که می‏خواهد (و مصلحت می‏داند) نازل می‏کند، که نسبه به بندگانش آگاه و بیناست! (27)

او کسی است که باران سودمند را پس از آنکه مایوس شدند نازل می‏کند و رحمت خویش را می‏گستراند; و او ولی و (سرپرست) و ستوده است! (28)

و از آیات اوست آفرینش آسمانها و زمین و آنچه از جنبندگان در آنها منتشر نموده; و او هرگاه بخواهد بر جمع آنها تواناست! (29)

هر مصیبتی به شما رسد بخاطر اعمالی است که انجام داده‏اید، و بسیاری را نیز عفو می‏کند! (30)

و شما هرگز نمی‏توانید در زمین از قدرت خداوند فرار کنید; و غیر از خدا هیچ ولی و یاوری برای شما نیست. (31)

از نشانه‏های او کشتیهایی است که در دریا همچون کوه‏ها به نظر می‏رسند! (32)

اگر او اراده کند، باد را ساکن می‏سازد تا آنها بر پشت دریا بی‏حرکت بمانند; در این نشانه‏هایی است برای هر صبرکننده شکرگزار! (33)

یا اگر بخواهد آنها را بخاطر اعمالی که سرنشینانش مرتکب شده‏اند نابود می‏سازد; و در عین حال بسیاری را می‏بخشد. (34)

کسانی که در آیات ما مجادله می‏کنند بدانند هیچ گریزگاهی ندارند! (35)

آنچه به شما عطا شده متاع زودگذر زندگی دنیاست، و آنچه نزد خداست برای کسانی که ایمان آورده و بر پروردگارشان توکل می‏کنند بهتر و پایدارتر است. (36)

همان کسانی که از گناهان بزرگ و اعمال زشت اجتناب می‏ورزند، و هنگامی که خشمگین شوند عفو می‏کنند. (37)

و کسانی که دعوت پروردگارشان را اجابت کرده و نماز را برپا می‏دارند و کارهایشان به صورت مشورت در میان آنهاست و از آنچه به آنها روزی داده‏ایم انفاق می‏کنند، (38)

و کسانی که هرگاه ستمی به آنها رسد، (تسلیم ظلم نمی‏شوند و) یاری می‏طلبند! (39)

کیفر بدی، مجازاتی است همانند آن; و هر کس عفو و اصلاح کند، پاداش او با خداست; خداوند ظالمان را دوست ندارد! (40)

و کسی که بعد از مظلوم‏شدن یاری طلبد، ایرادی بر او نیست; (41)

ایراد و مجازات بر کسانی است که به مردم ستم می‏کنند و در زمین بناحق ظلم روا می‏دارند; برای آنان عذاب دردناکی است! (42)

اما کسانی که شکیبایی و عفو کنند، این از کارهای پرارزش است! (43)

کسی را که خدا گمراه کند، ولی و یاوری جز او نخواهد داشت; و ظالمان را (روز قیامت) می‏بینی هنگامی که عذاب الهی را مشاهده می‏کنند میگویند: «آیا راهی به سوی بازگشت (و جبران) وجود دارد؟!» (44)

و آنها را می‏بینی که بر آتش عرضه می‏شوند در حالی که از شدت مذلت خاشعند و زیر چشمی (به آن) نگاه می‏کنند; و کسانی که ایمان آورده‏اند می‏گویند: «زیانکاران واقعی آنانند که خود و خانواده خویش را روز قیامت از دست داده‏اند; آگاه باشید که ظالمان (آن روز) در عذاب دائمند!; س‏ذللّه (45)

آنها جز خدا اولیا و یاورانی ندارند که یاریشان کنند; و هر کس را خدا گمراه سازد، هیچ راه نجاتی برای او نیست! (46)

اجابت کنید دعوت پروردگار خود را پیش از آنکه روزی فرا رسد که بازگشتی برای آن در برابر اراده خدا نیست; و در آن روز، نه پناهگاهی دارید و نه مدافعی! (47)

و اگر روی‏گردان شوند (غمگین مباش)، ما تو را حافظ آنان (و مامور اجبارشان) قرار نداده‏ایم; وظیف‏ه تو تنها ابلاغ رسالت است! و هنگامی که ما رحمتی از سوی خود به انسان بچشانیم به آن دلخوش می‏شود، و اگر بلایی بخاطر اعمالی که انجام داده‏اند به آنها رسد (به کفران می‏پردازند)، چرا که انسان بسیار کفران‏کننده است! (48)

مالکیت و حاکمیت آسمانها و زمین از آن خداست; هر چه را بخواهد می‏آفریند; به هر کس اراده کند دختر می‏بخشد و به هر کس بخواهد پسر، (49)

یا (اگر بخواهد) پسر و دختر -هر دو- را برای آنان جمع میکند و هر کس را بخواهد عقیم می‏گذارد; زیرا که او دانا و قادر است. (50)

و شایسته هیچ انسانی نیست که خدا با او سخن گوید، مگر از راه وحی یا از پشت حجاب، یا رسولی می‏فرستد و بفرمان او آنچه را بخواهد وحی می‏کند; چرا که او بلندمقام و حکیم است! (51)

همان گونه (که بر پیامبران پیشین وحی فرستادیم) بر تو نیز روحی را بفرمان خود وحی کردیم; تو پیش از این نمی‏دانستی کتاب و ایمان چیست (و از محتوای قرآن آگاه نبودی); ولی ما آن را نوری قرار دادیم که بوسیله آن هر کس از بندگان خویش را بخواهیم هدایت می‏کنیم; و تو مسلما به سوی راه راست هدایت می‏کنی. (52)

راه خداوندی که تمامی آنچه در آسمانها و آنچه در زمین است از آن اوست; آگاه باشید که همه کارها تنها بسوی خدا بازمی‏گردد! (53)