ترجمه ی ساده ی کامل قرآن کریم

مترجم آقای ناصر مکارم شیرازی

ترجمه ی ساده ی کامل قرآن کریم

مترجم آقای ناصر مکارم شیرازی

سورة السجده

 

سورة السجده

 

به نام خداوند بخشنده بخشایشگر

الم (1)

این کتابی است که از سوی پروردگار جهانیان نازل شده، و شک و تردیدی در آن نیست! (2)

ولی آنان می‏گویند: «(محمد) آن را بدروغ به خدا بسته است‏»، اما این سخن حقی است از سوی پروردگارت تا گروهی را انذار کنی که پیش از تو هیچ انذارکننده‏ای برای آنان نیامده است، شاید (پند گیرند و) هدایت شوند! (3)

خداوند کسی است که آسمانها و زمین و آنچه را میان این دو است در شش روز ( شش دوران) آفرید، سپس بر عرش (قدرت) قرار گرفت; هیچ سرپرست و شفاعت کننده‏ای برای شما جز او نیست; آیا متذکر نمی‏شوید؟! (4)

امور این جهان را از آسمان به سوی زمین تدبیر می‏کند; سپس در روزی که مقدار آن هزار سال از سالهایی است که شما می‏شمرید بسوی او بالا می‏رود (و دنیا پایان می‏یابد). (5)

او خداوندی است که از پنهان و آشکار با خبر است، و شکست‏ناپذیر و مهربان است! (6)

او همان کسی است که هر چه را آفرید نیکو آفرید; و آفرینش انسان را از گل آغاز کرد; (7)

سپس نسل او را از عصاره‏ای از آب ناچیز و بی‏قدر آفرید. (8)

سپس (اندام) او را موزون ساخت و از روح خویش در وی دمید; و برای شما گوش و چشمها و دلها قرار داد; اما کمتر شکر نعمتهای او را بجا می‏آورید! (9)

آنها گفتند: «آیا هنگامی که ما (مردیم و) در زمین گم شدیم، آفرینش تازه‏ای خواهیم یافت؟! س‏ذللّه ولی آنان لقای پروردگارشان را انکار می‏کنند (و می‏خواهند با انکار معاد، آزادانه به هوسرانی خویش ادامه دهند). (10)

بگو: «فرشته مرگ که بر شما مامور شده، (روح) شما را می‏گیرد; سپس شما را بسوی پروردگارتان بازمی‏گردانند.» (11)

و اگر ببینی مجرمان را هنگامی که در پیشگاه پروردگارشان سر به زیر افکنده، می‏گویند: س‏خ‏للّهپروردگارا! آنچه وعده کرده بودی دیدیم و شنیدیم; ما را بازگردان تا کار شایسته‏ای انجام دهیم; ما (به قیامت) یقین داریم!» (12)

و اگر می‏خواستیم به هر انسانی هدایت لازمش را (از روی اجبار بدهیم) می‏دادیم; ولی (من آنها را آزاد گذارده‏ام و) سخن و وعده‏ام حق است که دوزخ را (از افراد بی‏ایمان و گنهکار) از جن و انس همگی پر کنم! (13)

(و به آنها می‏گویم:) بچشید (عذاب جهنم را)! بخاطر اینکه دیدار امروزتان را فراموش کردید، ما نیز شما را فراموش کردیم; و بچشید عذاب جاودان را به خاطر اعمالی که انجام می‏دادید! (14)

تنها کسانی که به آیات ما ایمان می‏آورند که هر وقت این آیات به آنان یادآوری شود به سجده می‏افتند و تسبیح و حمد پروردگارشان را بجا می‏آورند، و تکبر نمی‏کنند. (15)

پهلوهایشان از بسترها در دل شب دور می‏شود (و بپا می‏خیزند و رو به درگاه خدا می آورند) و پروردگار خود را با بیم و امید می‏خوانند، و از آنچه به آنان روزی داده‏ایم انفاق می‏کنند! (16)

هیچ کس نمی‏داند چه پاداشهای مهمی که مایه روشنی چشمهاست برای آنها نهفته شده، این پاداش کارهائی است که انجام می‏دادند! (17)

آیا کسی که باایمان باشد همچون کسی است که فاسق است؟! نه، هرگز این دو برابر نیستند. (18)

اما کسانی که ایمان آوردند و کارهای شایسته انجام دادند، باغهای بهشت جاویدان از آن آنها خواهد بود، این وسیله پذیرایی (خداوند) از آنهاست به پاداش آنچه انجام می‏دادند. (19)

و اما کسانی که فاسق شدند (و از اطاعت خدا سرباز زدند)، جایگاه همیشگی آنها آتش است; هر زمان بخواهند از آن خارج شوند، آنها را به آن بازمی‏گردانند و به آنان گفته د: «بچشید عذاب آتشی را که انکار می‏کردید!» (20)

به آنان از عذاب نزدیک (عذاب این دنیا) پیش از عذاب بزرگ (آخرت) می‏چشانیم، شاید بازگردند! (21)

چه کسی ستمکارتر است از آن کس که آیات پروردگارش به او یادآوری شده و او از آن اعراض کرده است؟! مسلما ما از مجرمان انتقام خواهیم گرفت! (22)

ما به موسی کتاب آسمانی دادیم; و شک نداشته باش که او آیات الهی را دریافت داشت; و ما آن را وسیله هدایت بنی اسرائیل قرار دادیم! (23)

و از آنان امامان (و پیشوایانی) قرار دادیم که به فرمان ما (مردم را) هدایت می‏کردند; چون شکیبایی نمودند، و به آیات ما یقین داشتند. (24)

البته پروردگار تو میان آنان روز قیامت در آنچه اختلاف داشتند داوری می‏کند (و هر کس را به سزای اعمالش می‏رساند)! (25)

آیا برای هدایت آنها همین کافی نیست که افراد زیادی را که در قرن پیش از آنان زندگی داشتند هلاک کردیم؟! اینها در مساکن (ویران شده) آنان راه می‏روند; در این آیاتی است (از قدرت خداوند و مجازات دردناک مجرمان); آیا نمی‏شنوند؟! (26)

آیا ندیدند که ما آب را بسوی زمینهای خشک می‏رانیم و بوسیله آن زراعتهایی می‏رویانیم که هم چهارپایانشان از آن می‏خورند و هم خودشان تغذیه می‏کنند; آیا نمی بینند؟! (27)

آنان می‏گویند: «اگر راست‏می‏گویید، این پیروزی شما کی خواهد بود؟!» (28)

بگو: «روز پیروزی، ایمان آوردن، سودی به حال کافران نخواهد داشت; و به آنها هیچ مهلت داده نمی‏شود!» (29)

حال که چنین است، از آنها روی بگردان و منتظر باش; آنها نیز منتظرند! (تو منتظر رحمت خدا و آنها هم منتظر عذاب او!) (30)